رعایت کردن عادلت بسیار مهم است.
متأسفانه برخی را که از نظر مادی بسیار ضعیف هستند سراغ دارم که به آنها سبد کالا تعلق نگرفته است. کسانی که با سیلی صورت خود را سرخ نگه می داند و حتی روی آن را ندارند اعتراض کنند. چون نمی خواهند اظهار ناداری کنند. ولی تجربه بنده با اقشار مختلف نشان داده است که بسیاری از افرادی که دارا هستند نسبت به نادارها بیشتر اظهار نداشتن می کنند و نق می زنند و غرولند می کنند. در روایت داریم مؤمن شادیش در چهره اش است و غمش در دلش. این روزها خیلی ها شادیشان در دلشان است وقتی این و آن می رسند منفی بافی می کنند و غم هایشان را به رخ می کشند. این در عالم معاشرت مثل ویروس مسری و سرایت می کند برخی مثل او می شوند و برخی حالشان ناشاد می شود.
البته سخن بنده به معنای نقد نکردن نیست. اصلا و ابدا. نقد کردن سازنده و با آداب اخلاقی سبب اصلاح امور می شود و پیشرفت.
شاید بهتر بود به جای این توزیع به همه می دادند و رسانه های مکتوب و دیجیتال و گفتاری و....مردم را تشویق می کردند که اگر نیاز ندارند به ضعفا کمک کنند.
محمدعلی قدیری هنگامی که رسول خدا، از جنگ تبوک بازگشت. سعد انصاری به استقبال ایشان شتافت. پیامبر(ص) با او احولپرسی کرد و دست داد. سپس به او فرمود: چرا دستانت خشن و زبر است؟ سعد گفت: ای رسول خد! با بیل طناب کار میکنم طناب میکشم و بیل میزنم تا خرجی خانوادهام را تأمین کنم. پیامبر دست او را «بوسید» و فرمود: این «دستی» است که آتش دوزخ به آن نخواهد رسید. ............... پل ارتباطی: m.h.ghadiri110@gmail.com |