بچه که بودم مادرم می گفت: شلوار جین پوشش کارگران سیاه پوست معادن آمریکا است که به خاطر جنس زخیمش و نوع کارشان از آن استفاده می کنند، مادر می گفت کارگران به خاطر نوع کارشان بر اساس مرور زمان شلوارشان به سنگهای معدن سایده می شود و تغییر رنگ می دهند و بعد هم قسمت هایی از آن پوسیده و پاره می شود. بعد هم گفت بعضی از مردم با تفکر مُد بودن این نوع پوشش خودشان شلوار جین می خرند و در داخل حمام با سنگ حمام آنقدر می سایند تا قسمتهایی از شلوار تغییر رنگ بدهد و بعضاً پاره هم بشود.

حالا چند سالی است انگار اکثر مردم کشور ما کارگران معادن امریکا شده اند، که شلوار جین می پوشند و بعضاً قسمت هایی از رنگ شلوارشان سفید است و گاهی پاره بودن و وصله دار بودنش هم به چشم می خورد.

آن روزها ما بچه بودیم و کار افراد مُد گرا پر مَشِقَت، اما حالا باید گفت دست تولیدی ها درد نکند که خودشان زحمت تغییر رنگ و پاره کردن شلوار ها را می کشند و این کار مَشِقَت بار را از دوش مردم ما برداشته و حتی خود همین تولیدی ها هر روز و هر روز شلوار ها را تنگ تر می کنند که احتمالاً به خاطر اسراف نکردن پارچه باشد.

** ولی واقعا سیمان سپاهان و ذوب آهن لباس کاری که به کارگران می داد از همین جنس بود

منبع