اسلام با اصل بازی و شادی مخالف نیست. در واقع بیان محرمات و احکام شرعی بازی به منزله قرار دادن حدود در دریای برای لذت بردن از شنا و غرق نشدن است. جام جهانی ظرفی لبریز از شور است و هیجان. اما شوری آن نباید مزه را از بین ببرد. نه نه اشتباه نشود، قصدمان تلخ کردن این لحظات شاد نیست، بلکه یادآوری این است که حتی خود بازی فوتبال که فعالیت اجتماعی است به ما «قانون‌گرایی»، «اخلاق»، «تعاون»، «رقابت رفاقتی نه خصمانه»، «ادب و وطن دوستی» و «اجتناب از تنبلی و کسالت» را آموزش می‌دهد، حیف است که اموری مانع این لحظات خوش باشد. دستورات اسلام هم که برای «آرامش» و«آسایش» ماست، سودی برای خداوند هستی بخش ندارند، بلکه احکام اسلامی به ما می‌گوید زندگی مانند بازی اجتماعی هدفمند است. برای لذت بخش شدن این بازی قوانین آن را یاد بگیریم، اوت محرمات نزنیم، در آفساید چراغ قرمز قرار نگیریم و در میدان سبز زندگی با همکاری هم زندگی شادامانه و عاقلانه ای داشته باشیم. با این مقدمه در ادامه نگاهی به نظر اسلام درباره ورزش می کنیم و سپس برخی از احکام شرعی کاربردی جام جهانی را بیان می‌کنیم:
اسلام دین نشاط و شادابی است با غم و حزن که سبب رکود شود مخالف است. اگر گریه و عزاداری بر شهدا به خصوص سالار شهیدان امام حسین(ع)را جایز می­داند، به این دلیل است که در دل آن حرکت و پویایی است، نه افسردگی. امام صادق (ع) فرمود: «در شادی ما شاد باشید و در حزن ما اندوهگین^[1]». دایره عوامل و اسباب نشاط، تفریح، بازی و شوخی بی ­نهایت است. خداوند رحمان فقط از بین آن‌ها قسم حرام را رد کرده‌است. ائمه توصیه کرده‌اند که برنامه روزانه خود را چهار بخش کنیم:

ادامه را از پیوست دانلود کنید:

منبع: ماهنامه قدر، ویژه خانواده سازمان اوقاف و امورخیریه، خرداد1393، ص38و39(با کمی تغییر و اضافه)